مقدمه
یکی از مهمترین و محبوب ترین رشته های گروه تجربی، رشته پزشکی است. این رشته هر سال، داوطلبان بسیار زیادی دارد و از پرطرفدارترین رشته ها بین دانش آموزان به حساب می آید. اکثر دانش آموزان تجربی، آرزوی قبولی در این رشته دشوار را دارند. قبولی در این رشته کار به نظر دشواری به حساب می آید اما امکانپذیر است. یکی از مهمترین نکاتی که قبل از انتخاب رشته باید به آن توجه کرد، بررسی اطلاعات کامل درباره ی رشته تحصیلی است. شما با داشتن اطلاعات کامل در مورد مراحل تحصیل می توانید به اهداف خود برسید. رشته پزشکی دانشی است که هدف آن حفظ و ارتقاء سلامتی، درمان بیماری ها و بازتوانی آسیب دیدگان است. این اهداف با شناخت بیماری ها، تشخیص، درمان و پیشگیری از بروز آنها به انجام می رسد. فارغ التحصیلان رشته پزشکی روزانه با افراد زیادی از گروه های مختلف جنسی، اجتماعی و سنی مواجه می شوند که این گروه ها هر چند با وجود تفاوت هایی همگی نام مشترک بیمار را نزد پزشک یدک می کشند. بیماران می دانند که برای سلامتی و تندرستی باید به پزشک برای درمان اعتماد کنند و در نتیجه این اعتماد تصمیم گیری در مورد سلامتی شان را به پزشک می سپارند. تقریباً در سراسر تاریخ ثبت شده و در ھر بخشی از جھان، پزشک بودن معنی خاصی را داشته است و مردم برای کمک گرفتن در مورد فوری ترین نیازھای خود، تسکین از درد و رنج و بازگرداندن سلامتی به نزد پزشکان مراجعه می کنند. آنھا به پزشکان اجازه دیدن، لمس کردن و دست زدن به ھر قسمتی از بدنشان، حتی محرمانه ترین قـسمت ھا را هم می دھند. انجام می دھند چون که ایمان دارند پزشک شان به نفع آنھا کار خواھد کرد.
یکی از مهمترین عوامل موفقیت در این رشته، برنامه‌ریزی دقیق است. شما می‌توانید با یک برنامه‌ریزی دقیق و یک چشم‌انداز کلی در این رشته قبول شوید. برای داشتن اطلاعات بیشتر ابتدا مراحل تحصیل این رشته را برای شما معرفی می‌کنیم. مراحل تحصیل در این رشته شامل ۴ دوره زیر است:
دوره اول: علوم پایه
اولین دوره‌ای که در رشته پزشکی عمومی باید پشت سر گذاشت، دوره علوم پایه است. این دوره معمولا در یک مقطع ۲ ساله و در ۴ ترم به دانشجویان پزشکی ارائه می‌شود. دانشجویان در این دوره با مباحث اولیه و پایه پزشکی آشنا می‌شوند. معمولا در این دوره مجموعه‌ای از دروس تئوری به دانشجویان تازه وارد ارائه می‌شود. دانشجویان بعد از گذراندن ۴ ترم، آزمون جامع می‌دهند و وارد دوره بعدی می‌شوند. دروس علوم پایه عبارتند از:
دوره علوم پایه، یکی از مهمترین مراحل دوره رشته پزشکی است زیرا دانشجویان با اساس و پایه بدن و وضعیت آن آشنا می‌شوند. دانشجویان بعد از گذراندن این دوره و شرکت در آزمون جامع، وارد دوره فیزیوپاتولوژی می‌شوند.
دوره دوم: فیزیوپاتولوژی
دوره دوم رشته پزشکی عمومی، فیزیوپاتولوژی است. این دوره معمولا ۱ ساله است و ۶ الی ۷ ترم دارد. دروس فیزیولوژی و فارماکولوژی در این دوره به دانشجویان ارائه می‌شود. امتحانات این دوره معمولا به صورت ماهانه برگزار می‌شوند. دانشجویان در این دوره با ساختار و انواع بیماری‌های بدن به طور کامل و دقیق آشنا می‌شوند. دروس فیزیوپاتولوژی عبارتند از:
دانشجویان بعد از گذراندن این دوره وارد دوره سوم و محیط بیمارستان می‌شوند. دوره سوم، کارآموزی بالینی یا استاژری است.
دوره سوم: کارآموزی بالینی(استاژری)
دوره سوم که به آن کارآموزی بالینی گفته می‌شود دانشجویان را وارد محیط بیمارستان میکند. این دوره معمولا به صورت ۲ ساله است و در ۴ الی ۵ ترم به دانشجویان پزشکی ارائه می‌شود. این دوره به دو بخش تئوری و عملی تقسیم می‌شود. دانشجو در این دوره در ساعات مشخصی از شب به عنوان کشیک فعالیت میکند. دوره استاژری به دانشجویان کمک میکند تا در محیط بیمارستان، آموزش‌های تئوری خود را به صورت عملی یاد بگیرند. دانشجویان بعد از گذراندن این دوره در یک آزمون پیش کارورزی شرکت می‌کنند. قبولی در این آزمون، مجوز ورود به دوره کارورزی بالینی است. کارآموزی بالینی شامل دوره‌های زیر است:
دوره چهارم: کارورزی بالینی (اینترنی)
آخرین دوره رشته پزشکی عمومی، کارورزی بالینی یا اینترنی است. این دوره معمولا دو ساله است و کاملا در بیمارستان سپری می‌شود. فعالیت دانشجویان در این دوره زیر نظر اساتید صورت می‌گیرد. کارورزی بالینی یا اینترنی سخت‌ترین دوره پزشکی است زیرا دانشجویان به صورت مستقیم با بیماران سروکار دارند. اگر دانشجویان این دوره را با موفقیت سپری کنند و در آزمون موفق شوند، رسما به عنوان یک پزشک به جامعه معرفی می‌شوند. دروس این دوره عبارتند از:
دانشجویان بعد از گذراندن این دروس و موفقیت در آزمون، شماره نظام پزشکی خود را نیز دریافت می‌کنند.
طرح اجباری پزشکی
دانشجویان بعد از به اتمام رساندن دوره کارورزی بالینی(اینترنی) باید یک طرح اجباری نیز سپری کنند. این طرح به صورت ۲ ساله به دانشجویان رشته پزشکی ارائه می‌شود. دانشجویان در این دوره به یکی از مناطق محروم اعزام می‌شوند و در آنجا خدمات درمانی ارائه می‌دهند.
از جمله مشکلات رشته ی پزشکی، طولانی بودن دوره و طاقت فرسا بودن آن است.محروم بودن از تعطیلات و تفریحات متداول هم سن و سالانتان و نداشتن درآمد تا پایان دوره ی تحصیلتان. بر همگان روشن است که مواجهه با صحنه های دلخراش مرگ، خونریزی و جراحت های شدید، کم کم بر روحیاتتان تاثیر منفی می گذارد. پس این رشته مناسب کسانی است که توانایی تطابق با شرایط سخت آن را داشته باشند.
اگر می‌توانید با شرایط استرس‌زا به خوبی کنار بیایید و دلسوزی، صبر و تحمل جسمی داشته باشید، حرفه پزشکی برای شما مناسب است. همچنین ضروری است مهارت‌های ارتباطی، ریاضی و فنی بسیار خوبی را نشان دهید.
استعداد های ذاتی مورد نیاز برای تحصیل در این رشته :
استدلال دیداری: قدرت استدلال با تصاویر ونشانه ها را داشته باشند.
استدلال ریاضی: کشف روابط میان اعداد و شناسایی الگوهای موجود در آنها در این افراد وجود داشته باشد.
استعداد درک ۳ بعدی: بتوانند ماورای آنچه که در سطح چیزها و امور است را ببینند. یعنی بتوانند وجه یا وجوهی از شکلی که نمی بینید، یک بازنمایی فرضی در ذهن خود بیافرینند.
استعداد دقت: بتوانند به خوبی تمرکز کنند و دقت داشته باشند تا با به خاطر سپردن جزئیات و استفاده از آن در موقیت های جدید مفید باشند.
در بسیاری از کشورها مثل کشور نروژ تحصیل در رشته‌ی پزشکی، کم‌هزینه است و هزینه‌ی ناچیزی از دانشجویان بین‌المللی دریافت می‌شود. ازآنجایی‌که رشته‌ی پزشکی بسیار حساس است و هر کشور قوانین پذیرش خاص خود را دارد، اپلای در دانشگاه موردنظرتان نیازمند تحقیقات گسترده در سایت دانشگاه مقصد است.
برخی کشورها برای رشته‌ی پزشکی آزمون ورودی در نظر می‌گیرند و شما باید حداقل ۸۰ درصد از نمره‌ی آزمون را کسب کنید. اما برخی کشورها مانند چین و یا روسیه، برای قبولی در رشته‌ی پزشکی، آزمون ورود به دانشگاه برگزار نمی‌کند و ملاک‌های دیگری از جمله نمرات دبیرستان (به‌خصوص دروسی که ارتباط مستقیمی با رشته‌ی پزشکی دارند مانند زیست‌شناسی) و معدل دیپلم را برای ارزیابی دانشجویان قرار می‌دهند.
برای اینکه در روند اپلای در دانشگاه موردنظر خود به مشکل برنخورید، باید همه‌ی عواملی که در پذیرش شما دخیل هستند را در نظر بگیرید به‌عنوان مثال، دانشگاه‌های بلغارستان و رومانی از متقاضیان رشته‌ی پزشکی، یک آزمون ورودی از دروس شیمی و زیست‌شناسی می‌گیرد و درصورتی‌که آنها بتوانند نمره‌ی A را کسب کنند، مشکلی در روند پذیرش در این دانشگاه‌ها نخواهند داشت.
از طرف دیگر دانشگاه‌هایی مانند رییکا کرواسی، علاوه بر آزمون شیمی و زیست، آزمون ریاضی و فیزیک را هم در دستور کار خود برای پذیرش دانشجویان پزشکی قرار داده‌اند. در ایتالیا نیز، یکی از دانشگاه‌های خصوصی به نام Humanitas ، آزمون ورودی خاصی را از متقاضیان می‌گیرد که ارتباط بسیار نزدیکی به آزمون IMAT دارد. این آزمون که MEDTEC نام دارد، شامل دروس ریاضی و فیزیک است که داوطلب باید حداقل نمره‌ی مورد نیاز برای پذیرش در دانشگاه را کسب کند.
ادامه‌ی تحصیل در رشته‌ی پزشکی در خارج از کشور مزایای زیادی دارد. آینده‌ی شغلی شما نیز بسته به نوع کشوری که برای تحصیل انتخاب می‌کنید و از همه مهم‌تر بر اساس سعی و تلاش شما متفاوت خواهد بود.
در هر سال تحصیلی تقریباً ۱۰ درصد از افرادی که علاقه‌مند به تحصیل در رشته‌ی پزشکی هستند، برای دانشگاه‌های خارج از کشور اپلای می‌کنند. به‌طورکلی، دانشگاه‌های اروپا برای ادامه‌ی تحصیل در رشته‌ی پزشکی بسیار مقرون‌به‌صرفه هستند. دانشگاه‌های ایتالیا، آلمان، بنگلادش، اوکراین، روسیه، چین، سنگاپور، هنگ کنگ و کره‌ی جنوبی کشورهایی هستند که از نظر شهریه در رشته‌ی پزشکی، نسبت به دیگر کشورها ارزان‌ترند.
بسیاری از افرادی که در رشته‌ی پزشکی مشغول به ادامه‌ی تحصیل هستند، تنها به امر تحقیقات در حوزه‌ی پزشکی می‌پردازند، درحالی‌که بسیاری دیگر از پزشکان، به درمان و معالجه‌ی بیماران روی می‌آورند. عده‌ای نیز وقت خود را بین هر دو مورد تقسیم می‌کنند.
مطالعه‌ی پزشکی در کشورهایی مانند انگلستان بسیار پرطرفدار است و هرساله داوطلبان زیادی برای این دانشگاه‌ها اپلای می‌کنند. از دلایلی که بسیاری از علاقه‌مندان به رشته‌ی پزشکی به تحصیل در دانشگاه‌های اروپا روی می‌آورند این است که هزینه‌های مطالعاتی در این دانشگاه‌ها بسیار پایین است و زبان تدریس در دانشگاه‌های اروپا اکثراً انگلیسی است.
لازم به ذکر است که تقریباً مدارک تحصیلی اعطاشده به دانشجویان از سراسر جهان معتبر است و به رسمیت شناخته می‌شود.
رشته‌ی پزشکی، دارای گرایش‌ها و زیرشاخه‌های زیادی است و تخصص‌های زیادی در این رشته وجود دارد. در انگلستان، برای بیشتر این تخصص‌ها کالج جداگانه‌ای در نظر گرفته‌شده است و این به معنای امتحان ورودی جداگانه برای ورود به هر یک از این تخصص‌ها است.
به‌طورکلی، علم پزشکی را به دو شاخه تقسیم می‌کنند:
۱- شاخه پزشکی
در شاخه‌ی پزشکی افراد عملگرا نیستند یعنی بیشتر به آموزش‌های مقدماتی نیاز دارند و به درمان دارویی بیماران روی می‌آورند.
۲- شاخه جراحی
جراحان کاملاً عملگرا هستند و محل کار آنها در اتاقهای عمل و مراکز جراحی است. لازمه ورود جراحان به این شغل، آشنایی کامل با اتاق عمل است.